کنترل کندوی عسل چوبی توسط مانیتور بدون نیاز به باز کردن درب آن!

زنبور علوفه پس از خروج از کندو شهد یا عسلک غنی از قند را جمع آوری می کند. شهد گل به طور کلی دارای محتوای آب 70 تا 80 درصد است و نسبت به عسل تمام شده چسبناک بسیار کمتری دارد که معمولاً محتوای آب آن حدود 18 درصد است.

سپس به کندوی عسل چوبی باز می گردد تا شهد را به کندو جهت عملیات تولید عسل انتقال دهد.

محتوای آب عسل شته ها و سایر حشرات واقعی به طور کلی بسیار نزدیک به شیره ای است که آن حشرات از آن تغذیه می کنند و معمولاً تا حدودی رقیق تر از شهد است.

یک منبع میزان آب عسل را حدود 89% توصیف می کند. زنبور عسل چه از شهد تغذیه کند و چه از عسل، این مایعات روان را از طریق پروبوسیس خود می مکد، که مایع را به پروونتریکولوس زنبور که معده عسل یا محصول عسل نیز نامیده می شود، می رسانند.

این حفره درست بالای معده غذای آن قرار دارد، معده دوم گرده و قندهای مصرف شده توسط یک زنبور عسل را برای تغذیه خود هضم می کند.

در Apis mellifera معده عسل حدود 40 میلی گرم مایع را در خود جای می دهد. این تقریباً نصف وزن یک زنبور بدون بار است.

جمع آوری این مقدار در شهد نیاز به بازدید از بیش از هزار گل دارد. هنگامی که شهد فراوان باشد، ممکن است زنبور عسل بیش از یک ساعت کار بی وقفه داشته باشد تا شهد کافی برای پر کردن محصول عسل خود را جمع کند.

آنزیم های بزاقی و پروتئین های غده هیپوفارنکس زنبور عسل به محض قرار گرفتن در معده عسل زنبور به داخل شهد ترشح می شود.

این مواد شروع به تجزیه قندهای پیچیده مانند ساکارز و نشاسته به قندهای ساده تری مانند گلوکز و فروکتوز می کنند. این فرآیند کمی محتوای آب و اسیدیته شهد نیمه هضم شده را افزایش می دهد.