کالج های پنی اولین بار در دهه 1930 هنگامی که توسط شرکت کفش G.H Bass معرفی شدند در آمریکا ظاهر شدند. برداشت آنها از لفر شامل یک نوار چرم منحصربه‌فرد بود که به نام زین شناخته می‌شد که به شکل الماس بریده شده بود.
باس از کالج های آنها به عنوان ویجون یاد کرد که نشانه ای از تاثیر نروژی در طراحی و همچنین راهی برای متمایز ساختن آنها از طراحی اسپولدینگ کالج ها بود.
امروزه انواع کفش کالج طبی مردانه در رنگ های بسیار جذاب برای جوانان و همه افرادی که به این کفش علاقه دارند تولید می شود.
ویجون ها به سرعت در آمریکا محبوبیت زیادی پیدا کردند، به ویژه در بین دانش آموزان مدرسه آمادگی در دهه 1950 که اصطلاح پنی کالج را به کار بردند.
طبق افسانه، دانش‌آموزان در تلاشی برای ارائه یک بیانیه مد، یک پنی را در قسمت برش که شبیه الماس بود قرار دادند.
یک داستان محبوب دیگر ادعا می کند که دو پنی برای برقراری تماس اضطراری کافی بود. منبع این نام هر چه بود، نام پنی لوفر به خود جلب کرد و طرح G.H Bass جایگاه خود را به عنوان یک کلاسیک تثبیت کرد.
همانطور که کالج در آمریکا محبوب تر شد، هنوز در اروپا رواج پیدا نکرده بود. در ایتالیا، سبک کالج کمی رایج‌تر بود، اما در سایر کشورهای اروپایی، همچنان به عنوان یک کفش معمولی در نظر گرفته می‌شد.
با این حال، در سال 1968، زمانی که گوچی، طراح مشهور ایتالیایی، با استفاده از یک بند برنجی طلایی که شکلی شبیه به خرطوم اسب داشت، گوچی، طراح مشهور ایتالیایی، نسخه‌ای از کالج را ارائه کرد.
گوچی در سال 1953 فروشگاه خود را در نیویورک افتتاح کرد و به سرعت به شیوع این اجناس کالج در شهر پی برد.
او تغییراتی در طراحی اولیه ایجاد کرد و این نسخه از کالج ها را سیاه کرد لوفرها در آن زمان معمولاً قهوه‌ای بودند.
نتیجه طراحی گوچی کفش‌هایی بود که به اندازه کافی رسمیت را در خود جای داده بودند تا به عنوان لباس اداری محبوب شوند. آنها به عنوان کالج گوچی شناخته شدند و به محبوبیت آنها در اروپا و سایر نقاط جهان کمک کردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.