هنگامی که یک کابل قدیمی از نوع کابل پارس صنعت رسانااز کار میافتد، مطالعات نشان میدهند که فرآیند مکانیابی خطا، اغلب شامل گذراهای ولتاژ عمدی، نقصهای جدیدی ایجاد میکند، بنابراین این باور رایج که عمر کابلها کمتر از 100 سال است برآورده میشود.
بنابراین، چگونه می توانیم از این چرخه آسیب رساندن به سیستم های کابلی جلوگیری کنیم و طول عمر را افزایش دهیم؟ ما باید از ایجاد نقص و استرس شدید ولتاژ خودداری کنیم. چگونه؟ فهرست کوتاه زیر از بهترین شیوه های فعلی صنعت را در نظر بگیرید:
محصولات جانبی را مشخص کنید که به راحتی نصب می شوند و تحمل بالایی برای خطای نصاب دارند
نصاب ها را آموزش دهید تا بدانند یک نقص چگونه به نظر می رسد و چگونه هنگام شناسایی نقص آن را برطرف کنند
سیستم های کابلی با تست قابل مقایسه با استانداردهای تولید کنندگان کابل و لوازم جانبی (تست PD 50/60 هرتز اضافه ولتاژ با حساسیت 5 pC)
از تست های اضافه ولتاژ که مکانیسم خرابی (PD) را اندازه گیری نمی کند خودداری کنید.
اطمینان حاصل کنید که حفاظت از اضافه ولتاژ مناسب (سرج ارستر) در انتقال امپدانس (انتقال سربار به زیرزمین، نقاط انشعاب و نقاط انتهایی) نصب شده است.
برای مدارهای بحرانی یا با قدرت بالا، استفاده از اتصالات پیچ برشی، امضای IR کانکتور را در شرایط بار بالا بررسی کنید، و از امواج فراصوت برای تشخیص هرگونه قوس قابل توجه به دلیل مسائل مربوط به ترخیص پایان هوای آزاد استفاده کنید.
سیستم های کابلی در آینده چگونه خواهند بود؟ در حالی که نمیتوانیم آینده را پیشبینی کنیم، میتوانیم روندها را مشاهده کرده و برونیابی کنیم.
فناوری سیستم کابلی در سه دهه اخیر تغییر چشمگیری نداشته است و احتمالاً در دهه آینده نیز تغییر زیادی نخواهد کرد. با این حال، بیشتر و بیشتر صاحبان سیستم های قدرت به هزینه های چرخه عمر سیستم های انتقال و توزیع نگاه می کنند و از سربار زیرزمینی استفاده می کنند.
در مقایسه با سربار، زیرزمینی ده برابر ایمنتر و ده برابر قابل اطمینانتر است، میتواند دو تا سه برابر بیشتر از سیستمهای چوبی دوام بیاورد، در برابر بلایای طبیعی بسیار انعطافپذیرتر است و هزینههای عملیاتی و نگهداری معمولاً بالاست.
بیش از سه برابر کمتر در آینده، جایی که هزینه های اولیه معقول باشد، سیستم های کابلی احتمالا به عنوان “راه حل پایداری نهایی” برای شبکه های تحویل برق انتخاب می شوند.
در صورت امکان، سیستمهای کابلی احتمالاً مستقیماً دفن میشوند تا بهترین عملکرد ظرفیت و کمترین هزینههای اولیه و عملیاتی و نگهداری را فراهم کنند.
سیستمهای مجرای و خرکهای پرهزینه برخی از بالاترین هزینههای تعمیر و نگهداری را دارند و در عین حال هیچ بهبود قابلاعتماد قابلتوجهی نسبت به سیستمهایی که مستقیماً دفن شدهاند نشان نمیدهند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.