نمی توان از نوزاد یا کودک خردسال انتظار داشت که در کار لباس پوشیدن بسیار همکاری کند.
خیلی ها خیلی بیشتر به درآوردن لباس ها علاقه دارند تا پوشیدن آن ها!
برخی همکاری خواهند کرد و از پوشیدن لباس لذت می برند در حالی که برخی دیگر چالش بزرگتری خواهند بود.
عکس گروهی از کودکان خردسال.
© آندرس رودریگز | Dreamstime.com
رشد جسمانی لباس را تحت تأثیر قرار می دهد
میزان رشد جسمانی و هماهنگی در کودکان متفاوت است.
تقریباً برای همه کودکان، در سالهای اولیه سریع است.
لباس یگان ویژه بچه گانه جزو لباس هایی ی باشد که از دوخت خوبی تشکیل شده است.
در سال اول، یک کودک به طور متوسط 12 تا 14 پوند اضافه می کند و 10 اینچ رشد می کند. به دلیل این نرخ رشد سریع، لباس ها باید با در نظر گرفتن استفاده «کوتاه مدت» انتخاب شوند.
اقلام کمی مورد نیاز است – به خصوص اگر ماشین لباسشویی و خشک کن برای استفاده روزانه در دسترس باشد – اما آنها باید از پارچه با کیفیت و ساختار بادوام برخوردار باشند.
به ندرت عملی است که تعداد زیادی از کالاهای کوچکتر از اندازه 12 تا 18 ماهه را خریداری کنید. اندازه های کوچکتر به سرعت از بین می روند.
علاقه کودکان به لباس با رشد هماهنگی و بدن آنها تغییر می کند.
در اینجا چند دستورالعمل کلی وجود دارد:
هنگام لباس پوشیدن دست ها و پاها را دراز می کند.
جوراب و دستکش را در می آورد، زیپ را باز می کند، سعی می کند کفش بپوشد.
2 سال
به بالا کشیدن یا پایین کشیدن شلوار کمک می کند، در صورت بازکردن کفش ها را در می آورد، به قرار دادن دست ها در آستین و پاها در شلوار کمک می کند.
می تواند با کمک خودش لباس بپوشد، اما در تشخیص جلو از عقب و راست از چپ مشکل دارد.
می‌تواند خودش را بپوشد، اگر با بست‌ها و کراوات‌های کوچک به او کمک شود، خودش را برهنه کند.
می تواند خودش لباس بپوشد و لباس بپوشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.